Rode kool oogst: de natuur heb je niet in de hand
Op de eerste werkdag bij peasmaker André Jurrius van Ekoboerderij de Lingehof kwamen mijn Kromkommer en Peas of Me werelden samen.
André teelt biologisch dynamische suikermais, aardappelen, granen, ui, lupine, pompoen en rode kool. Die laatste mocht ik helpen oogsten. Dus rubberlaarzen aan en de dikke rivierklei in.
Met een groot mes moest ik de kool afsnijden, op de lopende band leggen en zo ging de kolen de kist in. Het meeste werk zat in het uitzoeken van de kolen. Zo’n 60% was namelijk niet geschikt om te oogsten. Een deel was te klein en een nog groter deel rot.
Hoe kan dat? De oorzaak lijkt een combinatie van factoren te zijn, zoals een te vaste kleibodem en de hete, droge zomer. Ondanks acht keer beregenen hebben de koolplanten toch niet goed kunnen wortelen.
Het doet pijn om al deze prachtige kolen verloren te zien gaan. Je kunt nog zo je best doen om mooie producten te telen, maar opnieuw leer ik de les dat je de natuur nooit naar je hand kunt zetten.
Het oogsten was trouwens een pittig klusje voor deze niet getrainde landarbeider, maar het was opnieuw enorm leerzaam.
Ik ben Chantal en reis door het land in mijn camper searching for peas. Ik maak verhalen vol inspiratie over peasmakers; voedselveranderaars die werken met hun hart en zo de wereld veranderen. Ik ga aan de slag bij ze voor een dag of week. Zo leer ik hun missie beter kennen en kom ik erachter wat hen drijft als persoon. In de tussentijd probeer ik te ontdekken wat het voor mij betekent om een goed leven te leven. Mijn ervaringen deel ik met jullie.