Ik geloof dat ik het hardop durf uit te spreken: ik zoek een plek om te kunnen thuiskomen.
Het afgelopen jaar bleef ik heen en weer schipperen: blijf ik een nomadisch leven leiden of durf ik ergens wortel te schieten? Toch in Nederland blijven of vertrek ik weer naar het zuiden?
Uiteindelijk bleef ik deze winter hier, maar ik heb mijn plan wel vijf keer omgegooid.
Tja, je belandt niet zomaar in een camper, reizend van plek naar plek. Voor mij is ‘mijn plek vinden’ een terugkerend thema in mijn leven. Zou ik me ooit weer kunnen overgeven aan een vaste plek? Want wat als ik dan toch weer weg wil?
Ondanks deze vragen voel ik nu sterker dan ooit dat het tijd is om het wortelen een kans te geven. Ik verlang steeds vaker naar plek die ik thuis kan noemen. Geen traditioneel huisje-boompje-beestje, maar iets dat écht bij mij past en hoe ik naar de wereld kijk.
Die droom ben ik nu aan het vormgeven met mensen om me heen en dat wordt steeds concreter. Maar zoals met iedere droom, kost ook het realiseren van deze tijd.
Dus zoek ik voor nu een huisje waar ik regelmatig mijn camper kan parkeren en kan landen totdat de reiskriebels weer opspelen. Het allerliefste een tiny house of iets dat daar op lijkt. Als die ook nog staat in de omgeving van Breda, Utrecht, of ergens daar tussenin dan ben ik helemaal gelukkig.
Ik weet het, met mij duizend anderen. Daarom hoop ik op de kracht van mijn netwerk.
Dankjewel voor het meedenken 🙏
