“Hoe lang wil je dit eigenlijk doen?”
Sinds dag 1 van mijn Peas of Me reis is de meest gestelde vraag “Hoe lang wil je dit eigenlijk doen”? En daarna “Wat is je doel uiteindelijk?”
Deze vragen houden me al maanden bezig. Waarom vinden we het zo belangrijk dat iemand doelgericht en met een plan op weg is? Iedereen kent het gezegde “it’s not about the destination, it’s about the journey”, wat volgens mij meer op Peas of Me van toepassing is dan wat dan ook. Maar dat mijn werk, en misschien wel het hele leven, daadwerkelijk gaat om de reis en niet de bestemming, lijkt toch lastig te bevatten.
Ik ben aan Peas of Me begonnen omdat ik nieuwe dingen wil leren, nieuwe mensen wil ontmoeten, meer buiten wil zijn en meer met mijn handen wil werken. Ja, ik heb een missie. Ik wil bijdragen aan het veranderen van de voedselketen. Ik wil iedere week een klein vuurtje ontsteken door ondernemers verder te helpen, verhalen te vertellen en mensen te verbinden. En misschien als ik heel veel kleine vuurtjes aansteek, wordt het ooit een hele grote fik.
Maar ik ben dit ook gaan doen omdat het me het allerleukste lijkt om te doen en omdat het zinvol voelt. Mijn werk is voor mij succesvol als ik aan het einde van de week zie dat ik iets heb kunnen betekenen voor de voedselveranderaar, maar ook als we beide een fijne week hebben gehad. Ik heb geen plan, geen einddatum en ik weet niet of of ik iets wil gaan opleveren. Ik heb er vertrouwen in dat als ik mijn hart volg, de juiste dingen gaan ontstaan.
Ben ik nu doelloos? Leef ik zonder perspectief? Zo voelt het in elk geval niet. Ik heb er juist bewust voor gekozen om op deze manier te leven. De afgelopen jaren waren mijn doelen met Kromkommer groots en meeslepend. Ik was altijd bezig met de toekomst. Als we dat doel behalen dan… En als het dan zover was, voelde ik vaak eigenlijk niets en was ik alweer bezig met het volgende. En die focus op grootse doelen en ambities, ging vaak ten koste van mijzelf.
Hoe anders is het nu. Ik ben meer in het moment, geniet van bijna iedere dag. Daarom vraag ik me af of het misschien niet juist heel belangrijk is voor geluk om je doelen klein en dichtbij te houden. Ja we moeten ambitieus zijn, met name als het om onze wereld gaat. Maar misschien kan dat ook door te zorgen dat je iedere week een stukje van je missie realiseert, in plaats van dat ene grote doel over 5 jaar. En door ervoor te zorgen dat je het (bijna) elke dag fijn hebt.Want is dat uiteindelijk niet wat geluk is?
Waardeer je mijn verhalen en wil je bijdragen aan mijn missie om de impact voedselveranderaars te vergoten? Join the grouppeas hier.
📸 ‘s ochtends op de boot met Joost van Schie naar het eiland waarop zijn boerderij de Eenzaamheid ligt. De combinatie van het schilderachtige bevroren landschap en het prachtige ochtendlicht, zorgde ervoor dat dit tripje mijn dag maakte en misschien wel mijn hele week.
Ik ben Chantal en reis door het land in mijn camper searching for peas. Ik maak verhalen vol inspiratie over peasmakers; voedselveranderaars die werken met hun hart en zo de wereld veranderen. Ik ga aan de slag bij ze voor een dag of week. Zo leer ik hun missie beter kennen en kom ik erachter wat hen drijft als persoon. In de tussentijd probeer ik te ontdekken wat het voor mij betekent om een goed leven te leven. Mijn ervaringen deel ik met jullie.