“Droom lekker verder in je donkergroene hippie-bubbel”. Zo moet voor sommige buitenstaanders het Green Dream Permacultuur Festival, waar ik afgelopen weekend was, aanvoelen.
En om eerlijk te zijn voelde dit voorheen voor mij ook zo. Het Green Dream Permacultuur Festival is een kleinschalig festival vol workshops over permacultuur*. Peasmakers Schevichoven, Herenboeren Nederland, maar ook veel kleinere initiatieven waren van de partij. Naast inhoudelijke sessies was het festival ook een plek waar uitbundig gedanst werd op blote voeten, waar je mee kon doen aan adem- & yogasessies en waar puffend ijsbaden genomen werden.
Het is verleidelijk om dit festival af te doen als een hippie-gebeuren met onrealistische ideeën. Maar ik ben ervan overtuigd: hier gebeurt hét. Hier komen mensen samen die bezig zijn met pionieren. Met laten zien dat het anders kan. Alles wat we weten van landbouw wordt door deze community gechallenged. Deze groep mensen zorgt samen voor mogelijke nieuwe oplossingen waar onze voedselketen zo naar snakt.
Ik mocht zelf een workshop geven over mijn Peas of Me reis in een tipi. Zelden heb ik zo’n intense sessie gehad met diepgang, emotie en verbinding. Ik heb talloze (veelal jonge) mensen ontmoet die bezig zijn met een eigen voedselbos. Die een voormalig uitgeputte mais-akker aan het omvormen zijn tot vruchtbaar en biodivers land. Wat deze groep voedselveranderaars typeert is dat ze allen werken vanuit hun hart en dat verbinding de basis is van alles wat ze doen.
Als hippie zijn betekent dat je bezig bent met jouw droomtoekomst tot leven brengen. Als het betekent dat je met elkaar praat over liefde en verbinding. Als het omvat dat je intens geknuffeld wordt door mensen die je daarvoor niet eens kende. Als het betekent dat je dansend op je blote voeten de zon mag zien ondergaan.
Dan count me in. Ik ben klaar om mijn inner-hippie te omarmen.
*lees hier meer over permacultuur
